FİLYOS NEHİR KEŞFİ BÖLÜM -3 Tarih: 25-04-2009
Yazan Çizen: İbrahim Demirkıran -Selin Ceylan Foto: Selin Ceylan-ibrahim Demırkıran

NEHİR EKİBİ (İbrahim Demırkıran)
Merhaba Dostlar;
Filyos’un sesi aktivitesine katılan bir otobüs dolusu macera severlere özellikle ekibiyle Safranbolu’da bize katılan Ahmet Şükrü Elbir dostumuza teşekkür ederim. Yenice ormanlarını onun sayesinde sevdik. Ormancı deyince böyle olur. Şeker amcaya ve bizlere servis yapan saçları ütülü gençlere de teşekkürler. Kaptan şoförü unutmayalım sayesinde rahat bir yolculuk yaptık ara duraklar için huysuzlansada teşekkürler. Etkinlik boyunca (500m) bizleri takip eden ambulans ekibi iyi ki vardınız teşekkürler.

Safranbolu beni hep etkilemiştir sabah cincin han üstünden yükselişi muhteşemdi. Cami avlusundaki güneş saatini Gamzeye anlattım. Uzun uzun inceledikten sonra bana doğal olarak saat kaçı gösteriyor dedi. Ben gayet sakin kolumdaki saate bakarak 7.05  dedim. Gamze şaşkınlıkla bir güneş saatine birde bana baktı bende havalara.
Safranbolu sokaklarına dağılmış kırmızı Trekist polarlılar görüntü olarak ciddi bir dernek olduğumuzu gösterdik.

Bilmeyenler için küçük bir özet yapmak gerekirse aramızdaki delilerden biri ortaya Filyos nehrinde rafting yapalım fikrini attıktan sonra her şey başladı. Önce araçlarla keşfe gittik sonra bu nehri bot ile keşfetmeye karar verdik. İlk sene paramız göl botlarına yetti. Ancak onlar paralandı. Sularla boğuştuk 1 kırık bir çıkık verdik. Yılmadık sonraki sene paraya kıydık 3 adet rafting botu satın aldık. Ve Filyos Nehrinde 16 km rafting parkuru açmayı başardık.

Gelelim etkinliğe. Dernek olarak 15 gün önce Melen de Rafting yaptık. Botumuzun kötü bir yerde devrilmesiyle ciddi bir kaza geçirdik. Aynı ekip yılmadı ve hepsi birden Filyos’da. Öncelikle ekip başı olarak özeleştirimi yapacak olursam ekibi bota bindirmemeliydim. Çünkü suyun debisi fazla yüksekti. Uzun bir yol git gitmeden dön arkadaşları üzecekti gençlerin ısrarlı ve hevesli duruşlarını görünce dayanamadım. Ekip olarak girdik çıktık. Islanmadık demeyelim. Raft ekibi gerçekten güzel bir ekip oldu hepsini seviyorum.Bot devrilince suyun altında ilk beni arıyorlar.su çamur gibi akıyor nasıl bulacaklarsa.şükürler olsun göbeğim varda su beni hep yukarı itiyor.Rakının faydaları saymakla bitmez.

Bu aktivitede bir ilk yaşadım.botu karşı kıyıya yollayınca tren yolun da elde kürek ray raft yaptık ismini de Ahmet Şükrü Elbir koydu.seneye geleneksel ray rafta bekleriz.Hiç bir tehlikesi yok arkadan tren gelip de ezmezse. Tren yolun da rayların üstünde 5 km yürümek hoş değildi fakat ilginçtir ki salyangozların izlemek ilginçti. Neden ilginç onu ayrı anlatırım:)

Konuyu kampa taşıyalım.Kampta çadırların kurulması bir gurubun şeker kanyonunda yürüşe çıkması. Şekerin amcanın kamp ateşi için bir kamyon odun indirmesi tembellerin çay içerek bülbül seslerini dinlemesi keyifli idi. Köfte sipariş edenler tabaklarında 4 adet köfteyi görünce gözleri açıldı garipler salataya saldırdılar. Tedbiri elden bırakmayan tavuk Hasan zulasını patlattı. Terbiyeli tavuk ızgaraya geçti Soner’le afiyetle 2 kilo adam başı tavuğu mideye attılar. Latife kalabalıkta elinde çatal salata peşindeydi.Tavuklar bitince farkına varan Hasan sabah kahvaltıda Latifenin gönlünü aldı.K aymak ve balla elleriyle besledi. Gecenin ayazı üstümüze çökünce kamp ateşinin etrafına çömdük .Bunu fırsat bilen Metehan fırsatı kaçırır mı ? Aldı eline sazını susturana aşkolsun. Bir ara Banu denedi nafile adam susmuyor.  .Kuvvetli bir alkışı hak etti .haydi alkışları duyalım.Sabah Metehanı daha ayılmamıştı tenha bir yerde sıkıştırdım nedir bu işin kerameti bana da öğretsene dedim. Aldığım cevaba bakın samimi itiraftı, abi ay sonu ne elde var ne avuçta 3 kuruş ekmek parası çıkaracağım diye çırpındım ama kimse para takmadı sadece yan masalardan içki ve meyve geldi dedi. Sanatçı olmak çok zormuş arkadaşlar.
Pazar günü program belli .bir ekip porsuk ağacına yürüyecek. Diğer gurup mağara keşfine gidecek.gidilecek mağaranın gerçekten hikayesi var köylülerin anlatımından bu çıkıyor.onu burada açıklamak istemiyorum yoksa orası istila olur. Bir daha ki yenice aktivitesini bu mağara için yapacağız. Bizden haber bekleyin macera seven dostlarım. Ahmet dostumuzun eşsiz anlatımıyla Yenice ormanları gezildi.porsuk ağacıyla tanışıldı tekrar teşekkürler dostum.Güzel bir hafta sonu geçirdik renkli kişilerle dostluklara adım attık hepinize teşekkür ederim sevgiyle sağlıklı olun.

Nehir postacısı
ibrahim Demirkıran

KARA GRUBU ANILARI (Selin Ceylan)
Merhaba Sevgili Trekistçiller
25-4-2009 Guzel bir haftasonu aktivetesinden sonra Filyos aktivitesi Karacı raporunu yazmak icin beni gozlerine kestirdiler. Otobuste gorunmeyeyim diye o kadar asagi sinmis oysa ki 🙂
Neyse elimden geldigince sizi bilgilendirmeye calisayim. Sabah erken saatlerde Safranbolu’ya vardık. Acik buldugumuz bir mekanda Mete’nin servisi eşliginde kahvaltımızı yapıp çil yavrusu gibi Safranbolu sokaklarına dagildik. Neyse bir kac saat sonunda otobuslerimize binip Karabük yolunu tuttuk. Rafting ekibinin Filyos Çayına girecegi mekanda gerekli kostum degisiklligi, yamalamalar sonrasında sarı ve kırmızı botlarımızı Filyos Cayının Azgın Sularına bıraktık.
Kara grubu hemen otobuse dolusup takipe gecti. İlk bekleme noktasına vardık. Bekle bekle sonra enteresan bir sekilde bekle…ve sonunda suyun ustunde suzule suzule giden kürekler ardısıra gozumuz önünde akıp gitti.Uzun bir sure ne olup bittigini ogrenene kadar vakit gecti.. Tabii Trekistin kara ekibi oyle kuru kuru bekler mi. Yavaş yavaş zulalar ortaya dokulmeye basladı.. Borekler, biskivuler vs, Tarzancılık oynayanalar vs. neyse sonunda Raft ekibine bir kamyon kasası içinde kavuştuk.
Botlardan biri devrilmiş 🙂  napalım bu sefer boyle olsun kimseye birsey olmadı ya bu en buyuk teselli. Filyos ve o yore için gudulen iyi amaç, bu aktivetenin uzun soluklu olmasından cok daha önemli ne de olsa. Bu nedenle biz Raft ekibimizle her daim gurur duyuyoruz ! ( dikkatinizi cekti mi, bu daha 2. aktivetem biz diyorum 🙂
Neyse sonunda Seker Amcanın kamp yerine vardık. Cadırlar kuruldu, Bir gup Seker kanyonuna bir yuruyuşe gittik. Aksama dogru bir ayaz ortamı sardı, işte bu saatlerdir ki ” beni bu gece kimse atesin yanında ayıramaz gerekirse sabaha kadar uyumam ama o çadıra da girmem” dusuncesi tum benligimi sardı. Neyse aksam yemek vakti Seker amcann hazırladıgı menulere saldırdık. Ve sonrasında Mete guzel sarkılar ve gitarıyla ve tabii Latife Abla’nın da guzel eşlikligiyle bize kamp atesi etrafında keyifli saatler yasattı. Saatler ilerledi birden Mehmet İnsesu’nun ortalıkta olmaması ve tavuk misali yemekten sonra uykuyu tercih ettigi gercegi tum kamuoyunu saskına cevirdi. Neyse şoku atlatan trekistciler gecenin, şarkıların, kamp atesinin , cekirdek ve bilimum kuruyemişin tadını cıkarmaya devam etti. Gece 3 e geldiginde benim sabaha kadar ayakta kalma inadımın basarıya ulaşamayacagı aci gercegini kabullenip , ite kaka cadıra girdim. Neyse ki korktugum gibi degildi, hava gayet yumuşamıştı, kuş sesleri cik cik cik , dedim “bu ne guzel bir his”. Yapay olan bir dunyanın icinde kendimizi cok onemli zannederken yapay olan herseyden uzaklasıp dogal olanin icinde kucucuk bir insancik olmak ama öte yanda onun tadına varmak, o gorkemli doganın icinde kucucuk olmaktan gayet memnun olmak.. Neyse sabah kahvaltı esnasında ki muhabet kamptaki horlamadan dolayı aksam taşınmak zorunda kalan bir cadırın ve tum horlayanların tesbiti uzerine odaklanmıştı 🙂
Kahvaltımızdan sonra Mağara keşif grubu bir kamyon kasasında keşife, sonrasında Kara grubu yine bir Kamyon kasasında Yenice ormanlarına ve meshur 1200 porsuk agacına dogru ormana daldık . Ahmet Abinin rehberliginde meshur agaca ulaştık, hepimiz kucak actık, sarıldık öptuk kokladık agacı J onu bu kadar uzun yasatan gordugu bu yogun sevgi olsa gerek. Neyse kamp alanına vardıgımızda bizim Magara grubu coktan dönmüştü, onların keşif macerası da sekteye ugramıştı ama yine de herkes halinden memnun gorunuyordu. Neyse bu keşifi ilerki bir tarihe bırakıp toplanma hazırlıkları tamamlandı. Yolculuk esnasında acı bir haber alıyoruz ama sanırım acı haber alındıgında insanın etrafında bir otobus dolusu dost olması buyuk bir ayrıcalık. Otobus yolculugu Mehmet’in fuları sayesinde kahkalar icinde ve tum karizmatik arkadasların karizmalarının alt ust olması olayıyla ama cok sukur kazasız belasız İstanbula varmamızla son buldu Trekist ile henuz sadece 2. gezim olmasına ragmen (ilki gunubirlik idi, bu ilk konaklamalı olan) grubun sıcak kanlılıgı, doga sever herkesi aralarına alması sayesinde yalnız gelmiş olmamın hic bir tedirginligini yasamadan gayet keyifli bir haftasonu gecirdim. Emegi gecen herkese cok tesekkurler. Nasıl becerdim mi rapor isini ? J benden ancak bu cıkıyor idare edeceksiniz artık. Haydin hepinize iyi haftalar diliyorum
Sevgiler Selin Ceylan